Onder het motto ‘niet lullen maar poetsen’ begonnen vier Rotterdamse vrienden ruim tien jaar geleden aan een enorme klus. Het in ere herstellen van de eerste Rotterdamse metro. Joachim Kost (zie foto: op de treeplank), al jaren fervent metrofan, vertolkt wat er allemaal komt kijken om zo’n klus te klaren als vrijwilligers.
Ambitieus
‘We zijn gewoon aan het werk gegaan en zijn er in onze vrije uurtjes inderdaad in geslaagd om de metro helemaal spic en span te krijgen voor haar 50e verjaardag, 9 februari 2018. Maar dat ging niet vanzelf. Eigenlijk is het allemaal begonnen in 2006 toen die metro al jaren onder een zeiltje in weer en wind op de Kleiweg bij de RET stond. Als metrofanaat breekt je hart dan een beetje. Samen met Roland Bal, Tristan Zaaijer en John Strootman (ook metrofanaten) hebben we besloten ons over de metro te ontfermen. In 2007 kon de metro met een dieplader naar de oude remise Hillegersberg worden gebracht. Een waardig onderkomen, want hier houdt stichting RoMeO al sinds 1997 de Rotterdamse OV-geschiedenis levend in het trammuseum. We begonnen met het opknappen van de binnenkant van de metro, toen nog gericht op 2008, ter gelegenheid van 40 jaar metro in Rotterdam. Maar dat was toch iets te ambitieus.’
Jongensdroom
‘En ook voor het 50-jarig bestaan hebben we nog flink moeten doorwerken om alles op tijd af te krijgen. Na 35 jaar dienst was veel aan het rijtuig vies en versleten: de stoeltjes, wanden, deuren, vloeren en plafonds. We hebben alles eruit gehaald, schoongemaakt, gerepareerd en teruggeplaatst. Dat was soms echt gepuzzel. Grappig detail is dat we een replica van de formica-wandbekleding in gaasmotief hebben laten maken om het er zo echt mogelijk uit te laten zien. In 2011 was de binnenkant klaar en zijn we verder gegaan met de buitenkant. Roest verwijderen, schuren en plamuren. Toen de RET in 2017 plannen had om iets feestelijks te gaan doen rond 50 jaar metro, is alles in een stroomversnelling geraakt. Met hulp van een aantal betrokken en vakkundige RET’ers is het gelukt om de metro uiteindelijk als pop-up-museum te tonen aan het publiek. De kroon op ons werk. Natuurlijk zijn we heel trots op het eindresultaat. Maar het hoogtepunt voor ons was niet eens 9 februari, de dag dat het pop-up-museum werd geopend, maar de dagen ervoor. Toen werd de metro namelijk naar de remise aan de ‘s-Gravenweg gebracht. Van daaruit hebben we eerst wat proefritjes over het emplacement gemaakt, geduwd door een moderne metro. ’s Nachts brachten we de metro over naar station Blaak. Dat je dan de hoofdbaan opgaat met een voertuig dat 15 jaar uit het straatbeeld is verdwenen, dat is prachtig. Echt een jongensdroom die uitkomt. Het leek een reis door de tijd met zo’n oud voertuig langs de moderne stations van nu!’
Kom kijken!
‘We hebben veel leuke reacties gekregen van mensen die een kijkje kwamen nemen op station Blaak waar de metro enkele dagen te bezichtigen was. Geweldig was dat, al die mooie herinneringen. De metro heeft mensen echt even samengebracht, Rotterdammers maar ook oud-RET’ers. En daar doe je het toch voor, het is meer dan liefhebberij voor metro’s alleen. Inmiddels is de metro, inclusief de tentoonstelling, ongeschonden terug in het trammuseum in remise Hillegersberg. Van april tot en met oktober is iedereen daar de eerste zaterdag van de maand welkom. Het entreegeld komt ten goede aan het in stand houden van dit bijzondere historisch erfgoed. Maar we zijn nog lang niet klaar, want we gaan nu verder met het toonbaar maken van een metro uit de jaren ’80. Het zou toch helemaal fantastisch zijn als we ooit in Rotterdam, net als in Parijs en New York, oud metromaterieel door de stad kunnen laten rijden bij speciale gelegenheden?’
Freund PR 